Dzbaneczniki

Dzbanecznik (Nepenthes)
 – rodzaj roślin owadożernych z rodziny dzbanecznikowatych. Występują jako pnące się półkrzewy. Dzbaneczniki występują głównie w Azji Południowo-Wschodniej (Tajlandia, Malezja, Indonezja, Filipiny; szczególnie na terytorium tych ostatnich). Do rodzaju zalicza się ok. 140 gatunków.






Liście

Kształtu dzbankowatego z wieczkiem, napełnione płynem trawiennym, działają jak pułapki, do których wpadają owady. Wielkość dzbanka różni się w zależności od gatunku rośliny (mogą mieć od kilku do nawet kilkudziesięciu centymetrów). Dzbanek posiada tzw. kołnierzyk zwany też obrzeżem, który pokryty jest śliską, zwabiającą owady, substancją. Zwabiony owad siada na obrzeżu i zaczyna spożywać tę substancję, po czym wpada do środka pułapki i zanurza się w cieczy trawiennej, z której nie może się już wydostać. Tam jest powoli rozkładany i jego składniki odżywcze są wchłaniane przez roślinę (są to głównie azotany, które są roślinie potrzebne). Dzbanki posiadają dodatkowo klapkę (tzw. wieczko), która jest tuż nad kołnierzykiem. Dzięki wieczku dostaje się do dzbanka mniej wody deszczowej, a to zapobiega rozcieńczeniu przez nią cieczy trawiennej.